Όταν ο καλός Θεός δημιουργούσε τις μητέρες, βρισκόταν στην έκτη μέρα συνεχούς δουλειάς, όταν ο άγγελος εμφανίστηκε και είπε: “Παιδεύεστε πολύ με αυτό το δημιούργημα.”
Και είπε ο Θεός: ” Έχεις διαβάσει τις προδιαγραφές που πρέπει να έχει αυτό εδώ; Πρέπει να είναι εντελώς αδιάβροχο αλλά όχι πλαστικό, να έχει 180 μετακινούμενα μέρη που να μπορούν να αντικαθίστανται, να κινείται πάνω σε χυμένο καφέ και σε άλλα τροφικά κατάλοιπα, να έχει ποδιά που εξαφανίζεται όταν σηκώνεται, ένα φιλί που να θεραπεύει οτιδήποτε από ένα σπασμένο πόδι μέχρι μια ερωτική απογοήτευση, και να έχει έξι ζευγάρια χέρια.”
Ο άγγελος κούνησε το κεφάλι του αργά και είπε: “Έξι ζευγάρια χέρια…με κανέναν τρόπο.”
“Δεν είναι τα χέρια που μου δημιουργούν προβλήματα,” είπε ο Θεός. “Είναι τα τρία ζευγάρια μάτια που πρέπει να έχουν οι μητέρες.”
“Αυτά θα υπάρχουν στο στάνταρ μοντέλο;” ρώτησε ο άγγελος.
Ο Θεός έγνεψε καταφατικά. “Το ένα ζευγάρι για να βλέπει μέσα από κλειστές πόρτες όταν αυτή ρωτάει, “Τι κάνουν τα παιδιά εκεί;” όταν ήδη αυτή ξέρει. Το άλλο ζευγάρι στο πίσω μέρος του κεφαλιού της για να βλέπει όσα δεν μπορούσε αλλά πρέπει να ξέρει, και φυσικά ένα τρίτο ζευγάρι εδώ μπροστά για να μπορεί να βλέπει πότε ένα παιδί κάνει γκάφες και να λέει, “Καταλαβαίνω και σ’ αγαπώ,” χωρίς να χρειάζεται να βγάλει λέξη.
“Κύριε,” είπε ο άγγελος αγγίζοντας ευγενικά το μανίκι του, “Ξεκουραστείτε τώρα. Αύριο είναι άλλη μέρα.”.
“Δεν μπορώ,” είπε ο Θεός. “Είμαι πολύ κοντά στο να δημιουργήσω κάτι που μοιάζει τόσο πολύ με μένα. Ήδη έχω κάνει μία πού θεραπεύει μόνη της τον εαυτό της όταν είναι άρρωστη, που μπορεί να ταΐσει μια οικογένεια έξη ατόμων με μια μπουκιά ψωμί και που μπορεί να βάλει ένα εννιάχρονο παιδί να σταθεί κάτω από το ντους.”
Ο άγγελος περιτριγύρισε το μοντέλο της μητέρας πολύ αργά. “Είναι πολύ απαλή,” αναστέναξε.”
“Αλλά και πολύ σκληρή!” είπε ο Θεός με έμφαση. “Δεν μπορείς να φανταστείς τι μπορεί να κάνει ή τι μπορεί να αντέξει μια μητέρα.”
“Μπορεί να σκέφτεται;”
“Όχι μόνο σκέφτεται, αλλά μπορεί να λογικεύει και να συμβιβάζει,” είπε ο Δημιουργός.
Τελικά ο άγγελος έσκυψε πάνω της άγγιξε με το δάχτυλο του το μάγουλό της. “Εδώ υπάρχει μια διαρροή,” είπε. “Σας το είπα, προσπαθήσατε να τοποθετήσετε πάρα πολλά σ’ αυτό το μοντέλο.”
“Δεν είναι διαρροή,” είπε ο Θεός. “Είναι ένα δάκρυ.”
“Και σε τι χρησιμεύει;”
“Είναι για χαρά, λύπη, απογοήτευση, πόνο, μοναξιά και υπερηφάνεια.”
“Είστε μεγαλοφυΐα,” είπε ο άγγελος.
Ο Θεός κοίταξε μελαγχολικά, “Δεν το έβαλα εγώ εκεί.”
“Και ο Θεός έπλασε τη Μάνα”
Πάολο Κοέλιο
Ο Πάουλο Κοέλο θεωρείται από τους συγγραφείς με τη μεγαλύτερη επίδραση στην εποχή μας. Aπό τους πλέον πολυδιαβασμένους, τα βιβλία του έχουν πουλήσει περισσότερα από 115 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως, έχουν κυκλοφορήσει σε 160 χώρες κι έχουν μεταφραστεί σε 71 γλώσσες.
Γεννήθηκε στο Ρίο ντε Τζανέιρο το 1947 και ανακάλυψε νωρίς τη συγγραφική του κλίση. Εργάστηκε ως σκηνοθέτης, ηθοποιός θεάτρου, συνθέτης και δημοσιογράφος. Η συνεργασία του με το Βραζιλιάνο συνθέτη και τραγουδιστή Ραούλ Σέισας έδωσε μερικά από τα σπουδαιότερα κλασικά ροκ κομμάτια στη Βραζιλία. Το 1986, μια ιδιαίτερη συνάντηση τον ώθησε να κάνει το προσκύνημα στον ‘Aγιο Ιάκωβο της Κομποστέλα.
Ένα χρόνο μετά, έγραψε Το Ημερολόγιο Ενός Μάγου. Κατόπιν, κυκλοφόρησε Ο Αλχημιστής, βιβλίο με το οποίο ξεκίνησε η διεθνής πορεία του συγγραφέα. Η επιτυχία ήταν τόση, ώστε το πορτογαλικό λογοτεχνικό και καλλιτεχνικό περιοδικό Jornal de Letras έγραψε: «Ο Αλχημιστής έχει σημειώσει τις περισσότερες πωλήσεις από κάθε άλλο βιβλίο που γράφτηκε ποτέ στα πορτογαλικά». Ο Κοέλο έγραψε κι άλλα βιβλία, που έχουν αγγίξει την καρδιά ανθρώπων ανά τον κόσμο.
Συνεργάζεται με ορισμένα από τα σημαντικότερα μέσα μαζικής ενημέρωσης διεθνώς. Από το 2002 κατέχει την έδρα 21 της Ακαδημίας Γραμμάτων της Βραζιλίας, ενώ το 2007 ανακηρύχτηκε Αγγελιαφόρος Ειρήνης των Ηνωμένων Εθνών. Το 2009 του απονεμήθηκε το Βραβείο Γκίνες 2009 για τον πιο πολυμεταφρασμένο συγγραφέα στον κόσμο για το βιβλίο Ο Αλχημιστής.
