Φιλοσοφια

Αν σπέρνεις τσιγγούνικα, μίζερα, μαζεμένα, λίγη θα είναι και η σοδειά σου. Αν από την άλλη φροντίζεις να σπέρνεις απλόχερα, άφθονη θα είναι και η σοδειά που θα πάρεις ως ανταμοιβή. Αποφάσισε. Όλη μέρα μέσα στη γκρίνια, μέσα στη μιζέρια, με τα μούτρα σου να σέρνονται στο πάτωμα. Από το στόμα σου, δεν βγαίνει καλή κουβέντα. ‘’Σε ευχαριστώ, σε αγαπώ, συγγνώμη, δόξα τω Θεώ’’, δεν καταδέχεσαι να πεις. Όλο κουρασμένος είσαι, όλο δεν μπορείς, όλο δεν πάνε καλά τα πράγματα. Και μετά σου φταίνε οι άλλοι. Τι να σου κάνουν και οι άλλοι; Εδώ εσύ δεν αντέχεις τον εαυτό σου. Θα σε αντέξουν αυτοί; Δώσε ρε. Δώσε. Δώσε αγάπη στους γύρω σου. Δώσε μια καλή κουβέντα. Ένα καλό λόγο. Ένα χαμόγελο. Δώσε μια παρηγοριά. Φέρσου με αρχοντιά. Άσε τις μικρότητες. Άσε τις γυφτιές. Με αρχοντιά ρε. Δεν είναι τα λεφτά. Αυτά είναι το τελευταίο. Η συμπεριφορά σου είναι. Δώσε απλόχερα. Να χαμογελάς ρε. Να χαμογελάς. Δεν υπάρχει μεγαλύτερα φιλανθρωπία. Ό,τι σπέρνεις, αυτό θερίζεις. Να το ξέρεις. Αποφάσισε. Κάνε ό,τι σου λέει καρδιά σου…

Χρειαζόμαστε, λοιπόν, ενέργεια, που να μην είναι το αποτέλεσμα καμιάς αντίθεσης, καμιάς έντασης, αλλά εκείνη που γεννιέται όταν δεν υπάρχει καμία απολύτως προσπάθεια. Σας παρακαλώ, κατανοήστε αυτό το πολύ απλό, πραγματικό γεγονός: σπαταλάμε την ενέργειά μας με την προσπάθεια, και αυτή η σπατάλη ενέργειας από την προσπάθειας μας εμποδίζει να έρθουμε άμεσα σε επαφή με εκείνο που είναι γεγονός. Όταν κάνω τεράστια προσπάθεια για να σας ακούσω, όλη μου η ενέργεια χάνεται στην προσπάθεια και στην πραγματικότητα δεν ακούω. Όταν είμαι θυμωμένος ή ανυπόμονος, όλη μου η ενέργεια χάνεται στην προσπάθεια να πω, «Δεν πρέπει να είμαι θυμωμένος». Αλλά όταν προσέχω απολύτως το θυμό ή εκείνη την κατάσταση του νου και δεν κάνω καμιά φυγή μέσα από τις λέξεις, με την επίκριση, με την κριτική, τότε σε αυτή την κατάσταση προσοχής υπάρχει μια ελευθερία από εκείνο το πράγμα που ονομάζεται θυμός. Έτσι, εκείνη η προσοχή που είναι συσσώρευση της ενέργειας, δεν είναι προσπάθεια. Και μόνο ο νους που δεν καταβάλλει προσπάθεια είναι ένας θρησκευόμενος νους. Κι επομένως, μόνο ένας τέτοιος νους μπορεί να ανακαλύψει αν υπάρχει ή αν δεν υπάρχει Θεός. Ύστερα, υπάρχει και ένας άλλος παράγοντας: είμαστε μιμητικά όντα. Δεν έχουμε τίποτα το πρωτότυπο. Είμαστε αποτέλεσμα του χρόνου — των πολλών, πολλών χιλιάδων χθες. Από την παιδική μας ηλικία έχουμε ανατραφεί να μιμούμαστε, να υπακούμε, να αντιγράφουμε την παράδοση, να ακολουθούμε τις γραφές, να ακολουθούμε τις αυθεντίες. Δεν μιλάμε για την αυθεντία του νόμου που πρέπει να υπακούμε, αλλά μιλάμε για την αυθεντία των γραφών, την πνευματική αυθεντία, για τα μοντέλα ζωής, τις «πνευματικές» φόρμουλες, που υπακούμε και μιμούμαστε. Όταν μιμείσαι, σημαίνει ότι συμμορφώνεσαι εσωτερικά με ένα πρότυπο, είτε επιβάλλεται από την κοινωνία είτε από εσένα τον ίδιο μέσα από τις εμπειρίες σου και μια τέτοια συμμόρφωση, μια τέτοια μίμηση, μια τέτοια υπακοή, καταστρέφει την καθαρότητα της ενέργειας. Μιμείσαι, συμμορφώνεσαι,…

Ήταν κάποτε ένας άνθρωπος ευλαβής πού ωνομαζόταν Αγαθόνικος. Αυτός είχε διδαχθή, ἀκόμη ἀπό τήν παιδική του ἡλικία, να λέγη μπροστά στήν Εικόνα της Παναγίας, τόν ύμνο αυτό: «Θεοτόκε, Παρθένε, χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετά σού. Ευλογημένη, σύ εν γυναιξί καί Ευλογημένος ὁ καρπός της κοιλίας σου. Ότι Σωτήρα έτεκες, των ψυχών ημών». Αργότερα έκανε μιά ζωή με πολλές φροντίδες καί έλεγε σπανιώτερα αυτόν τον Ύμνο της Κυρίας Θεοτόκου. Κατόπιν σιγά-σιγά έπαυσε νά τον λέγη. Ο Θεός όμως, ὁ Οποίος δέν θέλει τον θάνατο του αμαρτωλού, έστειλε στο σπίτι του έναν ερημίτη ἀπό την Θηβαΐδα γιά να τον ελέγξη, διότι ἐξέχασε αυτόν τον ύμνο της Κυρίας Θεοτόκου. Ο Αγαθόνικος ἀπήντησε στον ερημίτη μοναχό ότι έπαυσε να τον λέγη, διότι, παρότι τον έλεγε για πολλά χρόνια, όμως δεν εύρησκε καμμία ωφέλεια. Τότε ο ερημίτης του είπε: «Φέρε στον νου σου τυφλέ καί ἀχάριστε, πόσες φορές σε ἐβοήθησε αυτή ἡ δοξολογική προσευχή και σε έσωσε ἀπό διάφορους πειρασμούς! Θυμήσου, όταν ήσουν ἀκόμη παιδί, πώς λυτρώθηκες ἀπό πνιγμό κατά ένα θαυμαστό τρόπο! Ενθυμήσου, όταν σε εκτύπησαν πολλοί γείτονες σε μία λακκούβα που είχες πέσει κι όμως έμεινες ἀτραυμάτιστος! Θυμήσου ἀκόμη, όταν ταξίδευες κάποτε με κάποιον φίλο σου, επέσατε καί οι δύο σας ἀπό την καρότσα! Αυτός έσπασε το πόδι του καί συ δεν έπαθες τίποτε! Δεν γνωρίζεις ότι ο φίλος σου είναι κάτω ἀδύνατος ἀπό μία ἀσθένεια, ενώ εσύ είσαι υγιής και δεν αισθάνεσαι κανένα πόνο; Και, όταν του έφερε στην μνήμη όλα αυτά τα θαυμαστά έργα, στο τέλος του είπε: «Να ξέρης, ότι όλες αυτές οι δυστυχίες και ἀτυχίες που ήλθαν στην ζωή σου, ἀπομακρύνθηκαν ἀπό την θεία Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου, χάρις στην μικρή σου αυτή δοξολογική προσευχή, την οποίαν έλεγες κάθε ημέρα ενώπιον της. Δώσε λοιπόν προσοχή και συνέχιζε να προσεύχεσαι και στο μέλλον με την προσευχή…

Οι περισσότεροι θεωρούν πως είναι καθαρή τύχη οι γονείς μας, οι συγγενείς μας, η χώρα στην οποία γεννιόμαστε και η χρονολογία, είναι καθαρά τυχαία γεγονότα. Προσωπικά, έχω καταλήξει πως σε αυτή τη ζωή δεν είναι τίποτα τυχαίο. Υπάρχει ένας βαθύτερος λόγος που έχουμε τους γονείς που έχουμε, που γεννιόμαστε τη χρονολογία που γεννιόμαστε και που βρισκόμαστε στη χώρα που βρισκόμαστε. Δεν πιστεύω πως υπάρχει κάτι σε αυτή τη ζωή που είναι τυχαίο γεγονός. Δηλαδή, μπορεί ένας μεγάλος επιστήμονας να έπρεπε να γεννηθεί σε ένα συγκεκριμένο οικογενειακό περιβάλλον, το οποίο να του έδινε κάποιο βίωμα που να τον οδηγούσε στην Επιστήμη του. Μπορεί η ασθένεια ενός μέλους της οικογένειας, να ευαισθητοποίησε έναν άλλο και να του ενίσχυσε την ήδη υπάρχουσα θέληση για προσφορά. Προσωπικά, θεωρώ πως και οι γονείς που έχουμε είναι αυτοί που θα έπρεπε να έχουμε και να μην υπήρχε άλλος που θα έπρεπε να είναι γονιός μας. Έπρεπε να έχουμε αυτούς συγκεκριμένα, διότι αυτοί θα συνέβαλλαν στην καλύτερη διάπλαση του χαρακτήρα μας και στην ηθικοποίησή μας. Ένα είναι το βέβαιο: πως σε αυτή τη ζωή τίποτα δε γίνεται τυχαία. Πως όλα συνωμοτούν για να μας διαπλάσουν σε ελεύθερους, ώριμους και αληθινούς ανθρώπους..

Ο Καρλ Γκουστάβ Γιούνγκ ήταν ψυχοθεραπευτής και φιλόσοφος. Θεωρούσε ότι η νεύρωση και η κατάθλιψη είναι κατά βάθος μία προσπάθεια επέκτασης της συνειδητότητας. Μας αρέσει αυτή η άποψη. Γι’ αυτό και μοιραζόμαστε μαζί σας τα αγαπημένα μας γνωμικά του! 1. Μην προσκολλιέσαι σε αυτό που φεύγει – μπορεί να χάσεις αυτό που έρχεται. 2. Ό,τι μας εκνευρίζει στους άλλους, μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα τον εαυτό μας. 3. Αν είστε χαρισματικό άτομο, αυτό δεν σημαίνει ότι κερδίσατε κάτι. Σημαίνει ότι έχετε να προσφέρετε. 4. Η συνάντηση δυο ατόμων είναι σαν την επαφή δυο χημικών ουσιών. Και τα δυο στοιχεία μεταμορφώνονται εν μέσω της αντίδρασης. 5. Το βαρύτερο φορτίο για ένα παιδί, είναι η ζωή που δεν έζησαν οι γονείς του. 6. Ό,τι δεν μας αρέσει στους άλλους, εξελίσσει την αυτογνωσία μας. 7. Η όρασή μας θα είναι καθαρή μόνο όταν κοιτάξουμε μέσα στην καρδιά μας. Όποιος στρέφει το βλέμμα του έξω από τον εαυτό του ονειρεύεται. Όποιος το στρέφει μέσα του, αφυπνίζεται. 8. Μοναξιά δεν είναι να μην έχεις ανθρώπους γύρω σου. Είναι να μην είσαι σε θέση να εκφράσεις όσα είναι σημαντικά για σένα. 9. Δείξε μου έναν άνθρωπο με σώας τας φρένας και θα τον θεραπεύσω. 10. Σκεφτόμαστε το παρελθόν αναπολώντας τους γονείς μας, και το μέλλον για τα παιδιά μας. 11. Αυτό στο οποίο αντιστέκεσαι, θα εμφανίζεται μπροστά σου συνέχεια. 12. Η κατάθλιψη είναι σαν μια μαυροφορεμένη γυναίκα. Αν εμφανιστεί μπροστά σου, δεν πρέπει να την απομακρύνεις απότομα. Κάλεσέ την κοντά σου, πρόσφερέ της ένα κάθισμα και άκου τι έχει να σου πει. 13. Πολλές φορές, τα χέρια λύνουν ένα μυστήριο που ο νους αδυνατεί να αγγίξει. 14. Ένα όνειρο είναι μια μικρή κρυφή πόρτα στα έγκατα της ψυχής, η οποία οδηγεί σε εκείνη την πρωταρχική κοσμική νύχτα της ψυχής, η οποία…

Εάν το χορτάρι φαίνεται πιο πράσινο από την άλλη πλευρά... Σταμάτα να το παρατηρείς.... Σταμάτα να το συγκρίνεις... Σταμάτα να παραπονιέσαι... Άρχισε να ποτίζεις το χορτάρι!!! Πάρε τη ζωή στα χέρια σου και κάνε αυτό που πρέπει για να να φέρεις το αποτέλεσμα που επιθυμείς. Άρχισε να αλλάζεις τον κόσμο με το να αλλάζεις πρώτα απ'όλα τον εαυτό σου και τον τρόπο που βλέπεις τα πράγματα. Σταμάτα τη μιζέρια γιατί η μιζέρια δεν έκανε κανέναν άνθρωπο ευτυχισμένο και πετυχημένο.

Εάν θέλετε κάτι που δεν είχατε ποτέ, κάνετε κάτι που δεν έχετε κάνει ποτέ. Μην πηγαίνετε με το ρυθμό που σας πηγαίνει η ζωή. Ζήστε τη ζωή με τον τρόπο που εσείς επιθυμείτε. Και θυμηθείτε ότι γεννηθήκατε για να ζήσετε και δεν ζείτε επειδή γεννηθήκατε.