ψυχολογια

Σε αυτό τον όμορφα πλασμένο κόσμο, υπάρχει πάντα ένας λόγος που κάθε άτομο μπαίνει στη ζωή σας. Είτε αυτός έρχεται σαν ευλογία, είτε σαν μάθημα, όλοι μπαίνουν στη ζωή σας για κάποιο λόγο, που σίγουρα όλοι θα θέλαμε να γνωρίζουμε. Ορισμένες φορές, συναντάμε κάποιους ανθρώπους, με τους οποίους η χημεία είναι τόσο δυνατή που οι ζωές και των δύο μεταμορφώνονται ή που η δική μας ζωή αναδιοργανώνεται πλήρως. Κάθε συνάντηση, ασχέτως του πόσο θετική ή αρνητική την θεωρήσετε, είναι εδώ για να εξυπηρετήσει σε κάτι ανώτερο. Άλλωστε, αυτά τα διαφορετικά είδη σχέσεων είναι που κάνουν τη ζωή ενδιαφέρουσα και τις στιγμές μας τόσο δύσκολες, όσο και μοναδικές. Κάποιες φορές μπορεί να γνωρίζετε άτομα και να νιώθετε σαν να τα ξέρετε όλη σας τη ζωή ή να βιώνετε τη μαγεία της συγχρονικότητας. Η έννοια της συγχρονικότητας αποδίδεται αρχικά στον Carl Jung, που τη χρησιμοποίησε για να εξηγήσει τις κατά τα φαινόμενα συμπτώσεις, που όμως κρύβουν ένα ουσιαστικό νόημα και την πεποίθηση ότι το σύμπαν μας στέλνει σημάδια και ανθρώπους, για να μας βοηθήσει στον δικό μας σκοπό ζωής. Αυτά τα σημάδια γίνονται φανερά όταν συναντάμε τους ίδιους ανθρώπους ή βλέπουμε τους ίδιους αριθμούς ξανά και ξανά. Καμία γνωριμία δεν είναι τυχαία Η κατανόηση αυτών των βαθύτερων νοημάτων θα σας χρησιμέψει ως εργαλείο ανάπτυξης και προόδου· μέσω αυτών θα μάθετε περισσότερα για τον εαυτό σας κατά τη διάρκεια του ταξιδιού σας. Αν νιώθετε χαμένοι και μπερδεμένοι στη ζωή σας, πιθανότατα να εμφανιστούν κάποια άτομα σε αυτή, που μπορούν να τη συνταράξουν συθέμελα. Μπορεί η συμπεριφορά τους να μη βγάζει νόημα και να σας προκαλεί πόνο ή να συμπεριφέρεστε εσείς με ασυνήθιστο τρόπο και έτσι οι δρόμοι σας να χωρίσουν. Όμως, το σίγουρο είναι ότι θα μάθετε κάτι από αυτό και θα εξελιχθείτε, παίρνοντας ένα σωστότερο μονοπάτι. Όταν γνωρίζετε τι…

Της Στεύης Τσούτση. Λες ότι τα έχεις κάνει σκατά. Σου φταίει η ζωή σου έτσι όπως την έκανες, σου φταίνε οι επιλογές σου, σου φταίει η αδυναμία σου να αντιμετωπίσεις πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις. Και τι κάνεις; Αυτό πες μου… Τι κάνεις πέραν του να μιζεριάζεις και να φασκελώνεσαι; Αλλάζεις κάτι; Ξέρεις ποιο είναι το πρόβλημά σου. Ξέρεις τι φταίει πάνω σου κι οδηγείσαι ολοένα σε λάθη. Ξέρεις και τι πρέπει να κάνεις. Ισως να μην ήξερες πάντα. Ίσως να μην είχες δυο ανθρώπους να σε πάρουν από το χέρι και να σου δείξουν το δρόμο. Πλέον όμως έχεις. Μοιράστηκες τα ζόρια σου και κάπως έτσι τα ένιωσες λειψά. Και καλά έκανες. Μετά από αυτό όμως τι; Να, υπάρχουν ευκαιρίες να τις αδράξεις και να αλλάξεις κάτι. Πρώτα το μέσα σου και μετά ολόκληρη τη ζωή σου. Εσύ δεν ήσουν που έλεγες, που έκλαιγες, ότι όλο αυτό που ζεις δεν το θέλεις για σένα; Κι αφού σου δίνεται η ευκαιρία γιατί δεν κάνεις κάτι; Γιατί βολεύεσαι στη μιζέρια που έφτιαξες, στις δικαιολογίες και τα ψέματα πως όλα είναι καλά; Γιατί βουλιάζεις στην αυτολύπηση και δεν κάνεις οτιδήποτε για να βγεις από τα βαλτωμένα νερά που κόλλησες; Εγώ ξέρω ότι ο απελπισμένος παλεύει. Παλεύει σα να μην υπάρχει αύριο. Κρατιέται από οπουδήποτε και μάχεται για το καλύτερο. Σα να μην υπάρχει αύριο. Τελείωσε ο χρόνος, δεν το νιώθεις; Τελείωσαν οι ανοχές, τελείωσαν και οι δικαιολογίες. Μόνο προς τα πάνω μπορείς να πας από τον πάτο που πήγες κι ακούμπησες. Το θέμα είναι αν θέλεις να ξεκουνήσεις από τα βαλτωμένα σου, τα σίγουρά σου. Συνηθίζονται γαμώτο τα σκατά. Με τον καιρό ξεχνάς ότι τα έχεις δίπλα σου, παύεις να τα μυρίζεις. Κι αρκεί μια κίνηση που δείχνει ότι έπαψες να είσαι πια παραιτημένος, για να αναδευτούν και να ξαναβρωμίσει ο τόπος.…

Τι είναι η αγκαλιά; Εν αρχή, ας δώσουμε έναν ορισμό στην έννοια της αγκαλιάς τόσο πρακτικού όσο και πιο συναισθηματικού περιεχομένου. Η δύναμη της αγκαλιάς είναι πολύ ισχυρή. Eίναι αυτό που τυλίγεις τα χέρια σου γύρω από το σώμα του άλλου και τον ακουμπάς στον κορμό σου. Στην ουσία  κρατάς την ψυχή του και εκείνος τη δική σου. Είναι το μέρος όπου κάθε συναίσθημα φόβου, θλίψης, πόνου, μοναξιάς και ανασφάλειας δεν χωρούν. Είναι ένα είδος σιωπηλής, αμφίπλευρης επικοινωνίας. Ο πιο σωστός τρόπος έγκειται στο ότι το αριστερό μάγουλο μας θα πρέπει να ακουμπά το αριστερό του ατόμου που αγκαλιάζουμε, καθώς είναι η πλευρά της καρδιάς και έτσι πρόκειται πλέον για μια αγκαλιά αγάπης ή από “καρδιάς”. Τι δείχνουμε παίρνοντας κάποιον αγκαλιά; Όλο αυτό συμπληρώνεται από ένα χάδι, την απαλή κίνηση του χεριού στην πλάτη του ατόμου που αγκαλιάζουμε, σε ένδειξη τρυφερότητας και αγάπης. Με την αγκαλιά εκφράζονται τα πιο ζεστά και θετικά συναισθήματα μας. Μέσα από μια “ειλικρινή” αγκαλιά μπορούν να ειπωθούν αλήθειες, οι οποίες δεν είναι δυνατόν να εκφραστούν λεκτικά. Ποια μητέρα μπορεί να ξεχάσει την πρώτη αγκαλιά που πήρε το νεογέννητο μωρό της; Ποιο βρέφος δεν ωφελήθηκε από αυτήν την πρώτη αγκαλιά και τον χτύπο της καρδιάς της μητέρας του; Ποιο παιδί δεν περιμένει τον γονιό του να γυρίσει από τη δουλειά για να του χαρίσει ένα χαμόγελο και μια αγκαλιά; Αλλά και ο ίδιος ο γονιός νομίζετε πως δεν έχει ανάγκη από μια αγκαλιά; Η αγκαλιά κατά τη βρεφική ηλικία Το βρέφος ήδη από την περίοδο της κύησης μαθαίνει στη σωματική επαφή με τη μητέρα μέσα από την κοιλιά, οπότε η ανάγκη για επαφή συνεχίζεται και μετά τη γέννηση του. Η ανάγκη για αγκαλιά του βρέφους τόσο από τη μητέρα όσο και από τον πατέρα είναι σημαντική διότι συντελεί στην συναισθηματική και νοητική του…

Γράφει η Πέννυ Τιμοθεάτου Ας μην τους ονομάσουμε. Τυχαίο ή όχι δεν έχει σημασία. Εξάλλου σε τέτοιες καταστάσεις το τι είναι αλήθεια και το τι δεν είναι ορίζεται δύσκολα. Αυτός ήταν το λεγόμενο bad news, ο τύπος που τρελαίνει και τις φίλες σου, ο τύπος που με το που τον αντικρίζεις πρώτη φορά ξέρεις πως θα μπλέξετε. Ο τύπος που ξέρεις πως δεν είναι για σένα και απλά αυτόματα μπαίνει στην κατηγορία που έχουμε εμείς οι γυναίκες με τίτλο” ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΕΙΤΕ ΑΜΕΣΑ”. Το κάρμα όμως έχει αντίθετη άποψη. Όσο προσπαθούσε να γλυτώσει απο αυτόν,τόσο αυτός εμφανιζόταν και τις θύμιζε πως κανείς δεν θα είναι σαν αυτόν. Πως κανείς δεν μπαίνει στο μυαλό της σαν αυτόν. Και το χειρότερο ήταν πως δεν μπορούσε να κρυφτεί από αυτόν.Και το προσπάθησε. Το μόνο που κατάφερε είναι να τον ερωτεύεται ακόμα περισσότερο μέρα με τη μέρα. Αυτός την πρόσεχε χωρίς να το ξέρει καν αυτή, φρόντιζε να έχει καλημέρες χωρίς να τις στέλνει ανούσια μηνύματα. Η σχέση τους ήταν υπεράνω ψυχολόγων και ψυχολογικών. Αυτός ένιωθε χωρίς να μπορεί να το διαχειριστεί γιατι δεν ήθελε να της κάνει κακό και αυτή φοβόταν την επιρροή που είχε πάνω της αλλά ένιωθε μία ασφάλεια που δεν είχε ξανανιώσει με κανέναν. Ήταν σαν το φύλακα αγγελό της.Τα πάντα σε αυτόν την τραβούσαν από την πρώτη στιγμή που έκανε πως δεν τον είδε και έτσι ένιωθε κ αυτός. Ίσως αυτός να φοβόταν περισσότερο από αυτή που κάποιος είχε καταφέρει να τον αγαπήσει για αυτό που είναι. Αυτοί οι 2 ίσως ποτέ να μην έχουν μια νορμάλ σχέση.Και ίσως να πρέπει να μείνει κ έτσι. Να αγαπάνε ο ένας τον άλλο,τόσο κοντά ενώ την ίδια ώρα τόσο μακριά. Να προσπαθούν να σταματήσουν να νιώθουν έτσι. Να τσακώνονται και να τα βρίσκουν μεσα σε κλάσματα δευτερολέπτου.…

Υπάρχει μία ατυχής αλήθεια στην κοινωνία μας που γίνεται ολοένα και περισσότερο ξεκάθαρη κάθε μέρα που περνάει και συνεχίζουμε να προχωράμε στο μέλλον. Τα σχολεία μας απέτυχαν να μας παρέχουν τις βασικές, ουσιαστικές δεξιότητες που απλά χρειαζόμαστε να έχουμε ώστε να συνυπάρξουμε ο ένας με τον άλλον, και ώστε να μάθουμε πώς να τα βγάζουμε πέρα με την αλλαγή. Όσο μεγαλύτερη αλλαγή γίνεται στην κοινωνία μας, τόσο σποραδικοί και ασταθείς γινόμαστε, απλά γιατί δεν έχουμε ιδέα πώς να το χειριστούμε. Το άλλο λυπηρό κομμάτι είναι ότι βασιζόμαστε ολοκληρωτικά στους άλλους να μας πιάσουν από το χέρι, με την ελπίδα ότι δε θα χρειαστεί να τα κάνουμε όλα μόνοι μας. Αυτός είναι ένας πολύ οικτρός τρόπος να υπάρχουμε και θα πρεπε να μπει ένα στοπ σε αυτό. Υπάρχουν σίγουρες βασικές ικανότητες για το να είμαστε άνθρωποι, που μαθαίνουμε μεγαλώνοντας. Μην γίνετε κάποιος που δεν ωριμάζει και ποτέ δε θα αναπτύξει αυτές τις ικανότητες. Μόνο εσείς μπορείτε να κάνετε τον εαυτό σας ευτυχισμένο Αυτό βασικά είναι προφανές. Δεν υπάρχει άλλο άτομο στον κόσμο που θα σας κάνει να νιώσετε χαρούμενοι, εκτός από τον εαυτό σας. Σκεφτείτε το. Περιμένετε ειλικρινά από τους άλλους να βγουν από το δρόμο τους ειδικά για σας, για να σας κάνουν χαρούμενους κάθε μέρα της ζωής σας; Αυτή είναι μια ουτοπικά μεγάλη προσδοκία για να χει ο οποιοσδήποτε, και ειδικότερα για τους ανθρώπους που ούτε καν γνωρίζετε. Είναι σημαντικό να ξέρετε πώς να κάνετε χαρούμενο τον εαυτό σας επειδή είναι το πιο γνήσιο συναίσθημα της ευτυχίας που θα έχετε ποτέ. Να είστε ανεξάρτητοι Είναι σημαντικό να ξέρετε πώς να είστε ανεξάρτητοι, κάτι το οποίο σχετίζεται με την πρώτη ικανότητα. Αν δεν ξέρετε πώς να είστε ανεξάρτητοι, τότε έχετε να δουλέψετε με τον εαυτό σας. Το να είστε αλληλεξαρτώμενοι είναι ένα πολύ άσχημο χαρακτηριστικό σε κάποιον, σε σύγκριση…

Ποια είναι εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα σας δείξουν αν κάποιος είναι το σωστό άτομο για εσάς; Θέλετε να ξέρετε αν είναι ο άνθρωπος της ζωής σας; Τότε, τσεκάρετε αν έχει τα περισσότερα από τα παρακάτω χαρακτηριστικά! 1. Θέλει να είναι μαζί σας Ο σωστός σύντροφος καταρχήν θέλει να είναι μαζί σας και επενδύει χρόνο και συναίσθημα στη σχέση σας! Δεν είναι ο άνθρωπος που τον παρακαλάτε, του βάζετε ‘δολώματα’ και διαρκώς σκέφτεστε πώς θα τον τραβήξετε προς το μέρος σας – αν είναι έτσι τα πράγματα, απομακρυνθείτε! 2. Δε κάνει συγκρίσεις Θα αναγνωρίσετε τον σωστό σύντροφο όταν διαπιστώσετε ότι δεν κάνει συγκρίσεις! Δε σας συγκρίνει με τη μάνα του, με τις/τους πρώην του, με τη γυναίκα ή τον άντρα του κολλητού ή της κολλητής του… Ο σωστός σύντροφος συνειδητοποιεί ότι, όπως και ο ίδιος έχει προτερήματα και ελαττώματα, έτσι έχει και το άλλο μέλος του ζευγαριού, τα δέχεται και τα διαχειρίζεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. 3. Δε θέλει μόνο να παίρνει, ξέρει και να δίνει Ο σωστός/η σύζυγος ή σύντροφος είναι άτομο που ξέρει να παίρνει, λέγοντας ‘ευχαριστώ’, δείχνοντας με τα λόγια και τις πράξεις του την ευγνωμοσύνη προς το άλλο μέλος της σχέσης, αλλά δε θεωρεί δεδομένο ότι θα πρέπει μόνο να παίρνει. Θεωρεί εξίσου δεδομένο το να προσφέρει στον άλλο του μισό, ηθική υποστήριξη, αγάπη, συντροφικότητα, αναγνώριση, καλή διάθεση, κλπ. Διατηρώντας την ισορροπία στο συναισθηματικό πάρε-δώσε και τα δυο μέλη του ζευγαριού είναι ευτυχισμένα. 4. Δίνει χώρο και χρόνο στον/την σύντροφό τους Όσο ωραίος είναι ο χρόνος μαζί, άλλο τόσο ωραίο είναι να αφιερώνει το κάθε μέλος του ζευγαριού χρόνο σε πράγματα που αγαπάει και το ενδιαφέρουν. Χόμπι, ενδιαφέροντα, φιλίες μπορεί να απαιτούν χρόνο και ψυχικό χώρο από κάθε μέλος του ζευγαριού, αλλά επενδύοντας σε αυτή επενδύει κανείς στην ποιότητα της σχέσης του.…

Αγαπώ αυτούς που δεν ξέρουν να ζουν παρά μόνο σαν καταβάτες, επειδή είναι υπερβάτες. Αγαπώ τους μεγάλους καταφρονητές, επειδή είναι οι μεγάλοι λάτρες, και βέλη που λαχταρούν την άλλη ακτή. Αγαπώ εκείνους που δεν ψάχνουν πρώτα ένα λόγο πέρα από τ’ αστέρια για να κατεβούνε και να θυσιαστούνε, αλλά θυσιάζουν τον εαυτό τους στη γη, ώστε η γη του Υπεράνθρωπου στη συνέχεια να έρθει. Αγαπώ αυτόν που ζει για να μαθαίνει και αναζητεί να μαθαίνει, ώστε ο Υπεράνθρωπος στη συνέχεια να ζήσει. Έτσι αναζητεί τη δική του κατάβαση. Αγαπώ αυτόν που μοχθεί και εφευρίσκει, ώστε να χτίσει το σπίτι για τον Υπεράνθρωπο, και να προετοιμάσει γι’ αυτόν γη, ζώα, και φυτά: γιατί έτσι αναζητεί τη δική του κατάβαση. Αγαπώ αυτόν που αγαπάει την αρετή του: γιατί η αρετή είναι η βούληση προς κατάβαση, και ένα βέλος λαχτάρας. Αγαπώ αυτόν που δεν κρατάει μερίδιο πνεύματος για τον εαυτό του, αλλά θέλει να είναι πλήρως το πνεύμα της αρετής του: έτσι περπατάει σαν πνεύμα πάνω απ’ τη γέφυρα. Αγαπώ αυτόν που κάνει την αρετή του κλίση και πεπρωμένο του: έτσι, για χάρη της αρετής του, είναι διατεθειμένος να συνεχίσει να ζει, διαφορετικά να μη ζήσει άλλο. Αγαπώ αυτόν που δεν επιθυμεί πολλές αρετές. Μια αρετή είναι περισσότερο αρετή από δύο, επειδή είναι περισσότερο κόμβος για να πιαστεί το πεπρωμένο κάποιου. Αγαπώ αυτόν που η ψυχή είναι πλουσιοπάροχη, που δε θέλει ευχαριστώ και δεν τα επιστρέφει: αφού πάντα παρέχει και δεν επιθυμεί να κρατήσει για τον εαυτό του. Αγαπώ αυτόν που ντρέπεται όταν τα ζάρια πέφτουν ευνοϊκά γι’ αυτόν, και που στη συνέχεια ρωτάει: «Είμαι ανέντιμος παίχτης;» -επειδή είναι διατεθειμένος να υποχωρήσει. Αγαπώ αυτόν που σκορπάει λίγια χρυσά πριν από τα έργα, και πάντα κάνει περισσότερα απ’ ό,τι υποσχέθηκε: γιατί αναζητάει τη δική του κατάβαση. Αγαπώ αυτόν που δικαιολογεί τους μελλοντικούς…

Άνθρωποι με επιτηδευμένα συναισθήματα, καταπιεσμένα θέλω, ενοχικά πρέπει. Άνθρωποι αβέβαιοι των συναισθημάτων τους και ανίκανοι εκδήλωσής τους, φοβισμένοι να εξωτερικεύσουν τον πόθο, τη συμπάθεια, την καύλα, την αγάπη, θαρρείς και τα νιώθει αυτά ο άνθρωπος, μόνο αν ο αποδέκτης νιώθει τα ίδια, μόνο εάν επρόκειτο να πάρει αντάλλαγμα από την εκδήλωσή τους. Εκτός κι αν έφτασαν τα συναισθήματα να είναι αιτία ντροπής και συστολής του ατόμου. Εκτός κι αν ο θυμός, η εγωπάθεια κι ο εγωκεντρισμός, είναι εκείνα που μας πρέπουν. Αν αυτό που μας αξίζει είναι η θρασεία επίδειξη των αρνητικά φορτισμένων συναισθημάτων, της ζήλειας, του φθόνου και της κακίας. Της αναίτιας και ατέρμονης οργής, της ηδονής να νιώθει κανείς σε καλύτερη μοίρα από τον συνάνθρωπό του και της μανίας να σκορπά διχόνοια και ύβρις, με τη απλή και συνάμα φθηνή δικαιολογία πως έτσι είναι όλοι σήμερα. Μη ξεκάθαροι και μη διαυγείς, άνθρωποι που διστάζουν, που ζυγίζουν, που μετρούν. Που χάνονται στο δούναι και λαβείν. Που φοβούνται μην εκτεθούν, που φορούν μάσκες ψεύτικων χαμόγελων , κατά συνθήκη συμμαχιών και κατ’ επέκταση, δευτερότριτων σκέψεων δοτικοί. Θαρρείς και από τα μαθήματα διαχείρισης συναισθημάτων, διδάχθηκαν μόνο εκείνα που κλείνουν στο πιθάρι την όμορφη και λαμπερή πλευρά του είδους. Αν καταλάγιαζαν τα νερά του ποταμού, που φέρουν τον οχετό των λημμάτων, όλων εκείνων, που κρύβουν οι άνθρωποι στα υπόγεια τους. Αν οι άνθρωποι μάθαιναν να μοιράζονται και να σκορπούν με την ίδια ευκολία την ωραία πλευρά τους, αν δεν έκρυβαν το φως που όλοι έχουμε μέσα μας κάτω από ρετάλια αυτοάμυνας, όλα θα ήταν ομορφότερα. Και σίγουρα η άνοιξη θα είχε μεγαλύτερη αξία σαν εποχή του χρόνου. Θα κατάφερνε τότε να χρωματίσει τον καμβά της καθημερινότητας με τόνους διαφορετικούς του γκρίζου και ο καθένας, με τη δική του μικρή άνοιξη, θα έφτιαχνε έναν καμβά πολύχρωμο, γεμάτο αγάπη και χρώμα. Η αντίληψη του τι…

Τώρα που βρήκατε την μοναδική σας, αληθινή αγάπη, θέλετε να βεβαιωθείτε ότι θα μείνετε βαθιά συνδεδεμένοι και ερωτευμένοι με τον σύντροφό σας για όσο το δυνατόν περισσότερο. Σε αυτό το άρθρο εξετάζουμε 5 συνήθειες ζευγαριών που μοιράζονται μια βαθιά σχέση. 5 συνήθειες βαθιά συνδεδεμένων ζευγαριών Το Ινστιτούτο Gottman Relationships Research λέει ότι οι βαθιές, οικείες σχέσεις μεταξύ των ζευγαριών δημιουργούνται μέσω εκατοντάδων πολύ συνηθισμένων καθημερινών στιγμών μέσα στις οποίες προσπαθούν να δημιουργήσουν συναισθηματικούς δεσμούς. Αυτές οι καθημερινές στιγμές αφορούν κυρίως τις στιγμές του διαλόγου μέσω του οποίου ο ένας σύντροφος επιχειρεί να κερδίσει την προσοχή του άλλου. Αυτή η έρευνα ενισχύει άλλες έρευνες του Ινστιτούτου Gottman Relationships Research. Το να στρέφεστε προς τον σύντροφό σας όταν αυτός επιδιώκει την προσοχή σας είναι ένα από τα θεμελιώδη κλειδιά για την επιτυχημένη σχέση. Υπάρχει διαφορά στο να δείχνεις ότι νοιάζεσαι για τον/την σύζυγό σου δίνοντάς του προσοχή, με το να τον αγνοείς. Η εσωτερική συναισθηματική κατάσταση του συντρόφου σας είναι σε δύσκολη θέση όταν είναι η σειρά σας να ακούσετε. 1. Συνεχώς μαθαίνετε για τον άλλον Δεν μπορείτε ποτέ να ξέρετε στα αλήθεια κάποιον άλλον, ανεξαρτήτως του χρονικού διαστήματος που είστε μαζί. Θα υπάρχουν πάντα μνήμες που έχει ο σύντροφός σας που δεν μπορείτε να ξέρετε. Αλλά μπορείτε να γνωρίσετε καλύτερα τον σύντροφό σας κάνοντάς του ερωτήσεις με βάθος. Ακολουθούν λίγες ερωτήσεις που μπορείτε να κάνετε στον σύντροφό σας για τον γνωρίσετε καλύτερα: Ποια ήταν η πρώτη σου εμπειρία με τον θάνατο ενός κατοικιδίου, ή ενός αγαπημένου; Ποια ήταν η πιο ευτυχισμένη/άσχημη/πιο τρομακτική στιγμή της παιδικής σου ηλικίας; Που θα ήσουν και τι θα έκανες αν δεν με είχες γνωρίσει ποτέ; Γιατί πιστεύεις ό,τι πιστεύεις; Ποιου η επίδραση πάνω σου ήταν η πιο σημαντική στη ζωή σου; Ποιοι είναι οι προσωπικοί σου στόχοι για αυτόν τον χρόνο και πώς…

Πράξια Αρέστη Όλοι είμαστε λίγο παράξενοι. Και η ζωή είναι λίγο παράξενη. Και όταν βρούμε κάποιον που η “παραξενιά” του συμβαδίζει με τη δική μας, ενώνουμε τις ζωές μας και ικανοποιούμε αμοιβαία τις “παραξενιές” μας. Και αυτό λέγεται έρωτας. Πραγματικός έρωτας – Robert Fulghum Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι κατά κύριο λόγο θέμα χημείας. Κάποιοι άνθρωποι ταιριάζουν φυσικά και χωρίς καμία προσπάθεια και κάποιοι άλλοι όσο και να το προσπαθούν, πάντα καταλήγουν σε άσχημους τσακωμούς και στο τέλος οι δρόμοι τους χωρίζουν. Το πόσο ταιριάζει κανείς με κάποιον έχει να κάνει με το πόσο τον αγαπά; Μάλλον όχι. Η αγάπη απλά μας κάνει υπομονετικούς, ανεκτικούς και μας κλείνει τα μάτια σε πράγματα που μας πειράζουν. Όταν ο έρωτας μας περάσει, αν δεν ταιριάζουμε με τον άλλο, όλα αυτά που κάποτε μας ενοχλούσαν αλλά προσπερνούσαμε, πλέον γίνεται αδύνατον να τα αγνοήσουμε. Το νόημα σε μία σχέση, όμως, δεν είναι απλά να ταιριάζουμε με κάποιον. Είναι να βρίσκουμε κάποιον που μπορεί, χωρίς καν να το προσπαθεί ιδιαίτερα, να βγάζει προς τα έξω τον καλύτερό μας εαυτό. Αυτόν για τον οποίο θ’ αλλάζαμε τα πάντα αν χρειαζόταν και θα θέλαμε να γίνουμε καλύτεροι προς τον εαυτό μας αλλά και τον κόσμο. Όταν είσαι με τον κατάλληλο άνθρωπο, δεν ανησυχείς συνεχώς για την εμφάνισή σου και νιώθεις αυτοπεποίθηση γιατί σ’ αγαπάει όπως είσαι, όσο περίεργη κι αν είσαι, όσα παχάκια ή σπυράκια κι αν έχεις. Σε αφήνει να είσαι ο τρελός εαυτός σου, δεν νιώθεις ανασφάλεια, δεν παρανοείς από ζήλια και καχυποψία και νιώθεις μία ανεξήγητη ελευθερία στη σφιχτή αγκαλιά του. Του εμπιστεύεσαι τα πάντα, δεν θες να κρύψεις τίποτα και μοιράζεσαι μαζί του τα πάντα γιατί είναι ανοιχτός να μοιραστεί μαζί σου, να σου αφιερώσει χρόνο και να σ’ ακούσει. Κάνετε παιχνίδι εντός και εκτός κρεβατοκάμαρας, προκαλείτε ο ένας τον άλλο και…